Moeders in de wereld

In Gaza maakt een moeder zich grote zorgen:
Ze heeft reeds twee kinderen verloren,
een van haar kinderen ligt zwaar ondervoed in het ziekenhuis,
zij vreest voor diens leven, maar de dokter doet zijn best.
Ze heeft nog meer kinderen en als zij iets te eten vindt,
deelt ze dat onder alle kleintjes.
Haar kinderen mogen niet sterven,
maar als zij zelf van honger sterft, hebben zij geen moeder meer.
Zij is de wanhoop nabij, zij bidt alle dagen en nachten.
Op een boot tussen heel veel vluchtelingen zit een moeder
met drie kinderen, ze is bang, ze is uit angst gevlucht,
maar ze kan niet zwemmen en haar kinderen zijn nog klein
en ze is bang, dat één van haar kinderen overboord zal vallen,
ze is bang voor het nieuwe land, maar ze laat het niet zien,
ze vertelt haar kinderen verhaaltjes en zingt voor ze,
want zij is de moeder en zij moet sterk zijn.
Zal God hen beschermen?
In een ziekenhuis zit een moeder, haar kind heeft kanker
en krijgt een chemokuur. Zal ze het overleven?
De moeder hoopt en bidt.
In een AZC zit een moeder zonder haar kinderen,
ze moest vluchten, haar leven was in gevaar.
Ze heeft haar kinderen al een jaar niet gezien
en ze heeft nog geen verblijfsvergunning
en als ze die wel krijgt, kan ze pas gezinshereniging aanvragen,
in haar land is oorlog, ze bidt, dat haar kinderen overleven,
maar het duurt nog jaren voor ze hen weer ziet.
In een huis zit een moeder, ze lacht en is dankbaar,
ze heeft een cadeautje gekregen, omdat het Moederdag is,
ze weet niet, wat die andere moeders meemaken.
God ziet alle moeders en weet wat alles van hen,
Hij kan niet al hun problemen oplossen,
maar Hij is wel aan alle moeders nabij.