Voor mijn huis staat een boom en die is helemaal vol groene bladeren, de bladeren zijn nog niet zo groot, ik weet dat ze in de zomer veel groter zijn. Maar ik moet terug denken aan een tijd eerder, toen er allemaal witte bloesems aan diezelfde boom waren. En een maand later nadat die bloesems waren afgevallen kwamen er lichtgroene miniblaadjes aan en in de winter was de boom kaal. Het is 1 leven, 1 levende boom, maar met zoveel gezichten.
Een mensenleven is ook zo. Soms bloeit iemand helemaal op zoals een boom in het voorjaar, soms is iemand zo in de put, dat het lijkt alsof alle blaadjes eraf zijn gevallen. Soms zie je iemand met heel veel rimpels en wijsheid over zoveel zaken, dan lijkt die op een boom met kleurige blaadjes in de herfst en soms is iemand in de bloei van diens leven vol energie. Een mens kan op verschillende momenten verschillende gezichten hebben, maar elke aanblik is waardevol, want elke blik weerspiegeld iets van wat die mens op dat moment bezielt. En ook elk moment gaat voorbij. Ieder is aldoor weer anders. Als ik naar oude foto’s kijk van een dierbare, die niet meer in ons midden is, dan ziet die er op elke foto toch weer anders uit.
